Oud Riedsters in de schijnwerpers
Verhalen of interviews van of door personen die in Ried hebben gewoond.
Dit keer een interview met Jan Sijtsma. (Deel 1)
Als ik op een woensdagmiddag aanbel bij zijn riante vrijstaande woning in de Leeuwarder wijk Cammingaburen, doet Jan open. Een hartelijk weerzien volgt. De laatste keer dat we elkaar zagen en spraken was met de lezing van Griet Sinnema in de Rede.
Hij had zich voorbereid, want hij haalde gelijk twee mappen met foto´s en krantenknipsels tevoorschijn. De ene met kaats herinneringen en de andere met schaats herinneringen. Want dat is waar hij door oud Riedster en omstreken nog steeds om geroemd wordt.
Jan heeft een technische opleiding gevolgd. Na de lagere school in Ried is hij naar de ambachtsschool in Leeuwarden gegaan om vervolgens de HTS bouwkunde aldaar met goed gevolg te doorlopen.
Hij kwam daarna al vrij vlot aan een baan bij Architectenbureau Witteveen in Leeuwarden, maar daar had hij het niet zo naar zijn zin en kwam al vrij snel in contact met de Bond van Coöperatieve Zuivelfabrieken. Daar heeft hij tot aan zijn pensioen gewerkt- Eerst als opzichter, daarna als projectleider en tenslotte als afdelingshoofd.
De interesse in de kaatssport begon al op jeugdige leeftijd. Hij was zeven jaar toen hij onder leiding van meester Baarda al een balletje sloeg op het schoolplein. Voor het toenmalig gymnastieklokaal, nu de Rede, lagen de perken, terwijl de opslag op de hoofdweg was gelegen. Mede door het promoten van meester Baarda, was er veel animo voor het kaatsen. Drie perken lagen er dan. Het middelste was voor de gevorderde kaatsers, terwijl de naastliggende perken voor de beginners waren.
En na schooltijd naar het kaatsland, want daar waren altijd jongens die ook wel zin hadden in een potje kaatsen.
Naar gelang hij ouder werd, was hij aangewezen op een samengesteld partuur die dan met het ¬door elkaar ¬loten tot stand kwam, omdat er in Ried, bij gebrek aan leeftijdsgenoten, geen afdelingspartuur kon worden gevormd. Zo heeft hij in menig dorp, waar kaatswedstrijden werden gehouden, veel prijzen in de wacht gesleept.
In 1956 brak hij als kaatser door, werd eersteklasser, waarna prompt een jaar later Jan met Albert Rinia en Sake Faber de PC won. Ze versloegen in de halve finale het partuur van Hotse Schuil, waarna in de finale het partuur Anne Boersma, Sip Vis en Foppe de Vries werd verslagen. Vanwege de sublieme opslag van Jan, werd hij tot koning benoemd. Een hele eer, maar Jan bleef er vrij nuchter onder.
Wat volgde was een immens onthaal in Ried, waar alle inwoners waren uitgelopen voor de rijtoer per koets met vervolgens die avond een groot feest in het café.
Een jaar later won hij de tweede prijs, maar in 1960 won hij nog een keer de PC en werd z’n maat Johannes Zijlstra de koning. Tenslotte in 1961 won hij nog een derde prijs.
Daarna was het gedaan met het winnen van prijzen. In 1963 werden bij de opslag vakken neergelegd. Eentje voor de 1e opslager en daar voor eentje voor de 2e opslager. Als regel moest je bij het opslaan met beide benen in het betreffende vak staan, want anders werd de opslag ontnomen en kreeg de tegenpartij de punten.
Voor die aanpassing waren er ballen op het veld als kenmerk van de opslag en kwam het niet zo nauw.
Jan kreeg het niet voor elkaar om bij de opslag met beide benen in het vak te staan. Er waren meer kaatsers die daarover klaagden, waardoor een jaar later de regel werd versoepeld en je wel met beide benen in het vak mocht staan, als je de lijn maar niet met je voet aanraakte, want dan werd je de slag ook ontnomen vanwege het ´overlopen´.
In 1965 is hij ermee gestopt, want hij begon fysieke klachten te krijgen. Hij was pas 30 jaar, maar hij vond het allemaal wel even genoeg. Drukke baan, vrouw en vier kinderen, even pas op de plaats.
Voor zover deze maand Jan Sijtsma, in november komen we terug met het slot van dit verhaal.
Stichting Oud Ried
